Πρώτη μέρα στο σχολείο! Για μένα, την εκπαιδευτικό! Γιατί κι εγώ έχω τρακ, άγχος να αρέσω, να συνδεθώ,να βοηθήσω, αλλά και να διασκεδάσω. Σαράντα χρόνια πάνε από την πρώτη μέρα που δίδαξα μια τάξη σε ένα φροντιστήριο με 10χρονα παιδιά. Μπορεί να ξέχασα τι έλεγε το κείμενο που ανέλυσα, αλλά δε θα ξεχάσω ποτέ τι ένιωσα.

Έχετε παρατηρήσει ότι όταν κάνουμε κάτι που μας αρέσει βαθιά, αφηνόμαστε σε αυτό και μόνο; Δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον, μόνο το τώρα. Το μυαλό σταματά να σκέφτεται ο,τιδήποτε άλλο και συγχρονίζεται απόλυτα με το παρόν. Είναι η ώρα που οι σκέψεις παύουν. Γίνεσαι ένα με αυτό που κάνεις και τίποτα δεν μπορεί να σας χωρίσει. Το παίρνουν χαμπάρι κι οι σκέψεις και σωπαίνουν. Νομίζω ότι αυτή είναι η θεϊκή  στιγμή του ανθρώπου. Όταν δεν σκέφτεται κι αφήνεται στην απόλαυση της στιγμής.

Πώς μπορεί όμως αυτό να συμβαίνει και τις υπόλοιπες στιγμές της καθημερινότητάς μας; Πώς μπορούμε να πάψουμε αυτές τις αρνητικές σκέψεις που έχουν κάνει αρμένικη βίζιτα στο μυαλό μας; Τις ταΐζουμε, τις ποτίζουμε και δε λένε να φύγουν! Το αντίθετο μάλιστα! Εξοικειώνονται τόσο, που απλώνουν τα πόδια τους στον καναπέ μας, παίρνουν τη θέση μας στο κρεβάτι μας και ούτε λέξη για το πότε θα πάνε σπίτια τους. Πώς μπορούμε και το επιτρέπουμε αυτό; Γιατί το κάνουμε στον εαυτό μας;

-Κυρία, δεν μπορώ να σας ρωτήσω κάτι μπροστά στους άλλους. Θα νομίζουν πως δεν είμαι έξυπνη. Μάλλον, θα το καταλάβουν.

Έτσι έρχονται οι σκέψεις στα μυαλουδάκια και των μαθητών μας. Από μικρή ηλικία. Ξεκινάνε με τρόπο, διακριτικά, όπως έκαναν και με μας, και μέρα με τη μέρα ξεθαρρεύουν. Σιγά σιγά μεταμορφώνονται από μικρά σε μεγάλα τέρατα και μένουν μόνιμα στο κεφάλι μας. Έχουν κάνει συμμαχία με το ράδιο και την τηλεόραση αλλά και με όλες τις άσχημες ειδήσεις που βρίσκουν χώρο να ξετρυπώνουν και να ακούγονται ηχηρά λες και δεν υπάρχουν καλά νέα, ευγενικοί άνθρωποι, ελπίδα.

Κοινωνικοσυναισθηματική μάθηση. Η μόνη λύση. Κάθε μέρα 10 λεπτά στην τάξη. Να μιλήσουμε για την ενσυναίσθηση, τη θετικότητα, τις σκέψεις, τα συναισθήματα. Βιωματικά, κατανοητά. Και μέσα από αυτά να γίνεται η ύλη ταυτόχρονα. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να υπάρξει ελπίδα για τον άνθρωπο. Για να αντέξει τις φυσικές αλλά και τις ανθρώπινες καταστροφές, τη βία, την επιθετικότητα, την καθημερινότητα, την πραγματικότητα που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε στο μυαλό μας.

Social Emotional Learning στην αγγλική γλώσσα. Sozial-emotionales Lernen το λένε οι Γερμανοί και Éducation socio-émotionnelle οι Γάλλοι. Ό,τι γλώσσα και να μάθει ο άνθρωπος, η κοινωνικοσυναισθηματική μάθηση πρέπει να ανήκει στην καθημερινότητά του. Τα βιβλία πρέπει να αλλάξουν, το ίδιο και η ύλη. Αλλά γιατί να περιμένουμε το θαύμα και να μην το δημιουργήσουμε; Γιατί να μη διδάξουμε τα παιδιά τον τρόπο να αντικαθιστούν την αρνητική τους σκέψη με θετική αντί να τα αφήνουμε να ταΐζουν τον φόβο τους και να τον γιγαντώνουν; Αφού ξέρουμε ότι οι αρνητικές σκέψεις είναι η ρίζα της δυστυχίας και του πόνου μας; Γιατί δε διδάσκουμε πώς να τις ξεριζώσουμε; Και μαζί και το λεξιλόγιο και τη γραμματική φυσικά! Και τις εκθέσεις και τα προφορικά και τα κείμενα! Δεν παραλείπουμε, απλά αλλάζουμε τον τρόπο! Ξεκινάμε σήμερα;

Positive Thought Swap! To δώρο μου γι’ αυτό το σχολικό έτος. Γι’ αυτό το τόσο δύσκολο καλοκαίρι που μας βρήκε να κοιτάζουμε τις καταστροφές να διαδέχονται η μία την άλλη. Κάνετε ένα κλικ πάνω του και… το πήρατε!

Βρείτε το εδώ: Positive Thought Swap (in English)

Θα ακούσετε τη φωνή μου να επεξηγεί αναλυτικά πώς κάνω αυτά τα μαθήματα στις τάξεις μου. Τι λένε συνήθως τα παιδιά, τι αρέσει πολύ και πώς δίνω διαφορετικές εκδοχές και μορφές για να το προσαρμόσω σε όλες τις ηλικίες και τα επίπεδα. Ένα μίνι σεμινάριο, με εκτυπώσιμο διαδραστικό υλικό 40 διαδραστικών σελίδων! ΔΩΡΕΑΝ! Με πολλή αγάπη για όλα τα παιδιά, αλλά και για μας! Μαθαίνουμε κι εμείς μαζί τους! Μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις γλώσσες! 

Kαλή σχολική χρονιά! Μόνο καλά να ελκύουμε! Όλοι με υγεία!