Η στιγμή που πρέπει να ανακοινώσουμε κάτι δύσκολο αλλά αναγκαίο, είναι από τις πιο απαιτητικές προκλήσεις για έναν εκπαιδευτικό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν πατέρα που, όταν πρότεινα την αξιολόγηση του παιδιού του από ειδικό, αντέδρασε με έντονη επιθετικότητα. Σήκωσε τα μανίκια του, κόλλησε το πρόσωπό του στο δικό μου και είπε: «Εσύ πρέπει να πας στη θέση του παιδιού μου». Ήμουν νεότερη τότε, με λιγότερη εμπειρία, και αυτό το περιστατικό με ώθησε να αναζητήσω τρόπους να διαχειρίζομαι καλύτερα τέτοιες καταστάσεις.

Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν ανακοινώνουμε δυσάρεστα νέα;

Όταν μεταφέρουμε δυσάρεστα νέα, ενεργοποιείται η αμυγδαλή του εγκεφάλου του συνομιλητή μας. Αυτή η ενεργοποίηση προκαλεί την έκκριση ορμονών όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, οι οποίες σχετίζονται με το άγχος και τον φόβο. Ταυτόχρονα, μειώνεται η δραστηριότητα του προμετωπιαίου φλοιού, που είναι υπεύθυνος για τη λογική σκέψη και τη λήψη αποφάσεων. Με απλά λόγια, πυροδοτούμε τον φόβο του συνομιλητή μας, κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη λήψη και κατανόηση πληροφοριών.

Η έλλειψη εκπαίδευσης και η αναζήτηση λύσεων

Αυτή η δυναμική δεν είναι άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στο Πανεπιστήμιο, όμως, δεν μας δίδαξαν πώς να ανακοινώνουμε δυσάρεστα νέα. Ούτε στους εκπαιδευτικούς, ούτε στους γιατρούς, ούτε στους αστυνομικούς. Φανταστείτε ότι ένας γιατρός ανακοινώνει σε μια οικογένεια το αποτέλεσμα μιας χειρουργικής επέμβασης ή ένας αστυνομικός ενημερώνει έναν γονέα για την απώλεια του παιδιού του, βασισμένοι μόνο στο ένστικτό τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Μετά από 42 χρόνια εμπειρίας στην εκπαίδευση, κατέληξα ότι η αποτελεσματική διαχείριση αυτών των στιγμών απαιτεί προετοιμασία και τη χρήση συγκεκριμένων τεχνικών. Μία από αυτές τις τεχνικές, που στοχεύει στη μείωση της έντασης και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης, την έχω καταγράψει αναλυτικά και τη μοιράζομαι με κάθε εκπαιδευτικό που ενδιαφέρεται.

Αν θέλετε την τεχνική, απλά κάντε κλικ εδώ.

Το PDF και το συνοδευτικό video περιλαμβάνει βήμα-βήμα ανάλυση, πρακτικά παραδείγματα διαλόγων και συμβουλές για τη διαχείριση συναισθημάτων.

Κλείνοντας με Έμπνευση

Θα ήθελα να κλείσω με τα λόγια της Maya Angelou που με συνοδεύουν σε κάθε δύσκολη στιγμή:
“Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι είπες, ούτε τι έκανες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να νιώσουν.”

Ως εκπαιδευτικοί, έχουμε τη δύναμη να μετατρέψουμε δύσκολες συζητήσεις σε στιγμές σύνδεσης, κατανόησης και εμπιστοσύνης. Αυτό είναι το δικό μας έργο: να υποστηρίζουμε, να καθοδηγούμε και να εμπνέουμε τους γύρω μας.